Gemeente Maashorst stelt dorpsdichter aan

Nog voordat de uitslag van het referendum in Landerd bekend is, heeft de gemeente Maashorst i.o. al een dorpsdichter aangesteld die er op zijn (m/v) beurt geen gras over laat groeien en nu reeds het eerste poëem in de openbaarheid brengt:

‘Nog liever monogaam in een vruchtbaar bos, dan van achteren genomen worden door de bende van Oss. Houd het safe, kies Maashorst’. 

Een nieuwe lente, een oud geluid

Mei (1889), bijvoorbeeld, van Herman Gorter (1864 – 1927).
Ga daar maar even rustig voor zitten…

Moderne ballade

Frits en Kee
Zij heette Kee. Hij schreef zich Frits.
Zij zag wat scheel. Hij liep mank.
Een englenpaar. Maar zij erg bits,
En hij verschriklijk aan de drank.

Zo woonden ze in een lekke schuit,
Als twee marmotjes in hun hol.
Geregeld schold zij hem de huid
En dronk hij zich met bitter vol.

De tijd vliegt snel, vooral wanneer
De liefde 's levens zuur verzoet.
Hun koopren bruiloft kwam dus, eer
Het minnend paar het had vermoed.

In zijn verrassing leegde hij
Reeds 's morgens vroeg zijn tweede fles;
En van weeromstuit raasde zij
In ééns wel voor een week of zes.

Doch ziet! - Terwijl de teedre bruid
Haar eedle bruidegom en heer
Nog streelde, zonk opeens de schuit
Tot op de boom der stadsgracht neer.

Het water stroomde 't roefje in
En vulde in nog geen ommezien
Frits' lege fles, zijn gemalin
En ook hemzelve bovendien.

Toen taald' hij naar geen drinken meer,
En Keetje hield voorgoed de mond.
Dat was voor de allereerste keer
In hun gelukkig echtverbond.

Piet Paaltjes

De zoete wraak van onze dorpsdichter

Nog hangt het visionaire vers van Maarten aan de zijgevel van Rabobank Mondriaanplein. Daarin voorspelt hij het vertrek van de Rabobank uit Uden (immers, daar is geen haven) naar Veghel (waar wel een haven is).

Dit dichtwerk is tevens een waarschuwing aan ons Jong-Paarse college:

Bestuurders (én bankiers) doen er beter aan naar hun narren te luisteren dan ze op droog brood te zetten.