Rancune

Oss krijgt – ondanks een meer dan genereus aanbod – toch niet de omgevingsdienst (ODBN) met zo’n 200 ‘hoogwaardige arbeidsplaatsen’ binnen zijn grenzen.

En dat verbaast ons niks.

Want wie is de voorzitter van het dagelijks bestuur van de ODBN? Marnix Bakermans, tevens burgemeester van Landerd dat de kerkdorpen Schaijk en Reek aan Oss dreigt te verliezen.

Zeker nu burgemeester Wobine Buijs heeft laten weten dat Oss zich terugtrekt uit de ict-samenwerking BLOU vanwege de fusieplannen van Landerd en Uden met de mededeling “Wij vinden echt dat Schaijk en Reek bij Oss horen”, heeft Marnix nog een appeltje met haar te schillen. En dus kan burgemeester Buijs Marnix  op haar pad verwachten iedere keer als hij kans ziet haar een voet dwars te zette…

Dubbele bediening

Pet over de ogen, verstand op nul en gas erop! Als krankzinnige coureurs denderen Uden en Landerd op het fiasco af. Als – en daar lijkt het steeds meer op – Schaijk en Reek uitstappen, blijft er straks een mini-Maahorstgemeente van nog geen 50.000 zielen over. En dat lijkt nog niet op de provinciale ambitie van veerkrachtige bestuur. En dus wordt het tijd dat rijschoolhouder Wim van de Donk ingrijpt en een einde maakt aan de kansloze kamikaze van Marnix en Henk.

worst case scenario

Voor veel inwoners van Schaijk en Reek is een Maashorstgemeente onder aanvoering van Uden een worst case scenario.

Daar begint het gedonder al

SchRexit

Er waart een nieuw woord door de regio: SchRexit (inderdaad met twee hoofdletters). Het is een samentrekking van de woorden Schaijk + Reek + exit. We zullen er komende tijd nog veel over horen…

Maashorst in sprookjesbos

De Maashorst gemeente:  Uden + Landerd (wellicht minus Schaijk en Reek) blijft ondanks alle grootspraak maar een Klein Duimpje dat zomaar door een van de naburige reuzen (Oss, Meierijstad) zal worden opgeslokt…

Wij citeren integraal:

“Schaijk

De Landerdse fractie van de DS97 doet nog een allerlaatste dappere poging. Om Schaijk uit de boedel te halen van het aanstaande huwelijk. De verloving tussen Landerd en Uden is al aangekondigd. De beiden raden worden in november gevraagd om de verloving te bekrachtigen. Een aanstaand huwelijk, zonder liefde op het eerste gezicht. Een verstandshuwelijk. Dit huwelijk zou een samengesteld gezin vormen, waarbij de kernen Uden en Zeeland terecht de gezamenlijk belangen verenigen. Maar het Landerdse gezinshoofd Schaijk dreigt opnieuw te worden opgenomen in een bestuurlijke weeffout. Eerst in een Landerds spinsel en dadelijk in een onnatuurlijk samengaan in Klein Maashorst.

Landerd en Uden hebben nu al een aantal keren de herindelingsdans gemist en bleven als muurbloempjes over. Zullen wij dan maar?, terwijl iedereen al aan de tweede dans is begonnen. Behalve Boekel natuurlijk. Dat eigenwijs blijft vasthouden aan de vermeende kwaliteiten als solodanser. Maar hoe lang duurt dat optreden nog?

Uden had natuurlijk de sterke binding met Veghel moeten aanhalen, maar Veghel wilde wél vooruit en draaide resoluut haar blik richting de Meierij. Of dit nu, met de toevoeging Stad in haar gemeentenaam, gaat leiden tot een sterke gemeente in de driehoek met ‘s-Hertogenbosch en Oss, moet nog blijken. Maar het was een kloeke stap, die ook wel past bij ondernemend Veghel.

Terug naar Schaijk. Sociaal-economisch en onmiskenbaar gericht op het Osse, wordt nu door de Zeeland-Uden lobby, meegezogen in het bestuurlijk vacuüm dat Landerd en Uden hebben laten ontstaan. Het charme-offensief van de gemeente Oss kwam te vroeg of is nu te laat. Heel diplomatiek werd voorzichtig een uitnodigende houding ingenomen, met een zware flirt naar Schaijk en misschien ook wel Reek.

Het charme-offensief van Oss dreigt een BLOUtje te worden, tenzij Schaijkse inwoners en ondernemers opstaan tegen deze drammerige houding van enkele dorpspolitici die hunkerend hun liefde voor een Groot Maashorst blijven verkondigen.

Het laatste redmiddel is natuurlijk een vijandige overname door de troepen van de Vrijstaat Ravenstein. Worden zij gezien als bezetters of bevrijders? Diep in het hart van vele Schaijkenaren zal een gevoel van bevrijding overheersen.”